30 Seconds to Mars 'Hurricane'

30 Seconds to Mars. Wreszcie. I pomyśleć, że parę lat temu podczas pierwszego spotkania z klipem myślałam, że Jared Leto występuje tam gościnnie jako aktor…(nie, nie jestem z tego dumna;) Teledysk z ciężkim sercem odstawiam na bok (chociaż nie można się od niego oderwać) i zaraz wgryzę się w tekst. W zrozumieniu utworu bardzo pomocny okazuje się tytuł zawierającego go albumu – ‘This is War’ (‘To jest wojna’). Nic dodać, nic ująć. 

No matter how many times that you told me you wanted to leave
No matter how many breaths that you took, you still couldn't breathe

No matter how many nights that you lie wide awake to the sound of the poison rain
Where did you go? Where did you go? Where did you go?
As the days go by the night's on fire

Widzimy wojnę z punktu widzenia zwykłych obywateli. Wokół bombardowania, możliwe, że palący deszcz napalmu (poison rain). I dwoje ludzi. Ona chciałaby gdzieś uciec, wyzwolić się z otaczającego piekła, bo nie może tu żyć, a nawet swobodnie oddychać. W końcu znika. Może udało jej się wyrwać, a może zginęła.

Tell me would you kill to save a life?
Tell me would you kill to prove you're right?
Crash, crash, burn, let it all burn
This hurricane's chasing us all underground

I pojawiają się pytania o sens tego wszystkiego. Czy właściwe jest odbieranie jednego życia po to, by ocalić inne. Czy czyjeś życie może być cenniejsze? Czy można usprawiedliwić zabijanie w obronie swoich racji i tego, w co się wierzy? Bez względu na to, czy jest to polityka czy religia. Wszyscy zostaliśmy wciągnięci przez wirujący huragan zabijania w imię tak podniosłych wartości jak sprawiedliwość i wolność. Nie ma przed nim ucieczki, dosięgnie nas nawet pod ziemią.

No matter how many deaths that I die I will never forget
No matter how many lives that I live I will never regret
There is a fire inside of this heart and a riot about to explode into flames
Where is your God? Where is your God? Where is your God?

On widział to wszystko na własne oczy. Może jest żołnierzem? Może także zabijał wykonując rozkazy? Nic nie jest w stanie wymazać tego obrazu z jego wspomnień. Nawet własna śmierć. Choć przeszłość spędza mu sen z powiek nigdy nie będzie żałował swoich doświadczeń, bo one pozwoliły mu spojrzeć na to wszystko z innej strony, zapytać, czy tak musi być już zawsze. W jego sercu narasta bunt. Jaki sens mają religia i wiara, skoro dzieją się tak przerażające rzeczy?

Do you really want?
Do you really want me?
Do you really want me dead?
Or alive to torture for my sins?

Do you really want?
Do you really want me?
Do you really want me dead?
Or alive to live the lie?

Pyta czy jego przeznaczeniem jest śmierć, czy też pozostanie przy życiu. Wie  jednak, że zmaganie się z takim bagażem doświadczeń może okazać się gorsze niż pierwsza opcja. Jako weteran będzie musiał samotnie mierzyć się ze złem, które wyrządził i udawać, że wierzy iż walczył w słusznym celu – będzie to jednak życie w kłamstwie.

The promises we made were not enough
The prayers that we had prayed were like a drug
The secrets that we sold were never known
The love we had the love we had
We had to let it go

Na koniec klamra zamykająca utwór - wraca para ludzi z pierwszej zwrotki. Obiecywali sobie pozostanie razem do końca życia, lecz obietnicy nie dotrzymali – rozłączyła ich wojna lub śmierć. Modlitwy, które wznosili w działaniu przypominały narkotyk: chwilowa ulga, zapomnienie, wiara w poprawę losu, po czym od nowa zaczynał się ten sam koszmar. Nikt już nie pozna sekretów, które wtedy ze sobą dzielili. Musieli dobrowolnie zrezygnować z miłości, bądź została im ona siłą odebrana.

Wyrażenia:

to take a breath - wziąć oddech

to prove you're right - udowodnić, że masz rację
to chase - ścigać
to let sb/sth go - pozwolić komuś/czemuś odejść