Nick Cave & Kylie Minogue 'Where The Wild Roses Grow'

Od niepamiętnych czasów byłam zafascynowana tym utworem nie do końca rozumiejąc o czym tak naprawdę jest. Może sprawił to mroczny wokal Nicka Cave'a, a może nie mniej mroczny teledysk. Mimo upływu lat (powstała w 1995r.)piosenka będąca częścią albumu o wdzięcznym tytule 'Ballady morderców' nie straciła na uroku. Dziś postaram się dotrzeć do jej drugiego dna. O ile takie jest. :)

They call me 'The Wild Rose'
But my name was Elisa Day
Why they call me it, I do not know
For my name was Elisa Day

W pierwszej zwrotce poznajemy jedną z dwojga narratorów utworu. Jest nią dziewczyna o wdzięcznym imieniu Elisa Day. Nie wiedziedzieć czemu ludzie zwą ją "dziką różą." Hmm, zazwyczaj przynajmniej domyślamy się, od czego pochodzi nasz przydomek, skąd więc ta niewiedza u naszej bohaterki? Odpowiedź już niedługo.

From the first day I saw her, I knew she was the one
She stared in my eyes and smiled
For her lips were the color of the roses
That grew down the river, all bloody and wild

W kolejnej zwrotce czas na zapoznanie się z drugim narratorem. Jest nim mężyczyzna niewątpliwie zafascynowany Elisą. Od pierwszego wejrzenia wiedział, że jest mu przeznaczona. Pierwszego dnia, kiedy się spotkali zauważył, że jej usta przypominały róże - były dzikie i krwistoczerwone. Mrr...

When he knocked on my door and entered the room
My trembling subsided in his sure embrace
He would be my first man and with a careful hand
He wiped at the tears that ran down my face

Ledwo się poznali a już pierwsza schadzka. Obserwujemy ją oczami dziewczyny. Nadmienia, że jest on jej pierwszym facetem, a po chwili widzimy jak to pewnym objęciem powstrzymuje jej ciało od drżenia oraz ociera łzy cieknące po jej twarzy. Co było ich powodem? Tego możemy się jedynie domyślać.

They call me 'The Wild Rose'
But my name was Elisa Day
Why they call me that, I do not know
For my name was Elisa Day

Na wyjaśnienie refrenu musimy jeszcze chwilę poczekać.

On the second day, I brought her a flower
She was more beautiful than any woman I've seen
I said, "Do you know where the wild roses grow
So sweet and scarlet and free?"

Znów obserwujemy wydarzenia oczami mężczyzny. Drugiego dnia przyniósł jej różę, wciąż nie mogąc wyjść z podziwu nad jej urodą. Nagle zapragnął pokazać jej dziko rosnące gdzieś na odludziu róże. Nie wiem jak wy, ale ja tam nie widzę w tym nic podejrzanego -.-'

On the second day, he came with a single red rose
He said: "Give me your loss and your sorrow"
I nodded my head, as I lay on the bed
"If I show you the roses, will you follow?"

I znów mówi dziewczyna. Opowiada o tym, że wręczył jej różę i zapewnił, że postara się ukoić jej smutki. Pojawia się także słowo 'loss' czyli strata. Czyżby dziewczyna była załamana po stracie kogoś bliskiego? To wyjaśniałoby fakt, że dosyć szybko obdarzyła zaufaniem nieznajomego - po prostu potrzebowała jakiegoś oparcia. Następnie widzimy, jak Elisa leży na łóżku. Nie jest jasne czy mamy tu już do czynienia ze sceną łóżkową, czy jedynie niewinnym wypoczynkiem. Słyszymy też kolejną namowę na wycieczkę w dół rzeki.

They call me 'The Wild Rose'
But my name was Elisa Day
Why they call me that, I do not know
For my name was Elisa Day

Już za chwilę.

On the third day, he took me to the river
He showed me the roses and we kissed
And the last thing I heard was a muttered word
As he knelt above me with a rock in his fist

Trzeciego dnia ma wreszcie miejsce spotkanie nad rzeką, pokazywanie róż, całowanki... a tu nagle cios kamieniem w głowę. Elisa osuwa się bezwładna na ziemię.

On the last day, I took her where the wild roses grow
She lay on the bank, the wind light as a thief
And I kissed her goodbye, said, "All beauty must die"
And I leant down and planted a rose between her teeth

Pośród lekkiego wietrzyku Elisa zakończyła swój ziemski żywot. Na pożegnanie dostała pocałunek i różę w zęby. Bardzo ciekawe jest motto przyświecające mordercy "All beauty must die" - 'wszystko co piękne, musi umrzeć.' A co jeśli źle zinterpretował te słowa? Uroda i piękno przeminą, ale wtedy, kiedy nadejdzie czas - na starość. Nasz bohater zdecydował się jednak przyśpieszyć całą procedurę i zakończyć życie biednej Elisy tu i teraz - nad rzeką, póki jeszcze młoda.

They call me 'The Wild Rose'
But my name was Elisa Day
Why they call me it, I do not know
For my name was Elisa Day
My name was Elisa Day
For my name was Elisa Day

I wreszcie rozwiązanie. Cała opowieść zostaje nam przekazana 'zza grobu.' Elisa nie żyje, a jak to często bywa (wiem z filmów) zmarli niekoniecznie zdają sobie sprawę, że już nie należą do świata żywych. Elisa słyszy, że wśród ludzi zyskała sobie przydomek 'dzika róża', który prawdopodobnie został jej nadany od sposobu śmierci. Nie pamiętając jednak samego wydarzenia nie potrafi skojarzyć co się stało. I tak błąka się po świecie, sama nie wiedząc czemu. Smutny koniec.

Szalenie łatwowierne słowa na dziś:

scarlet - szkarłatny

a sorrow - smutek

to nod - pokiwać twierdząco głową

a fist - pięść